Normy DIN 2503 i DIN 2501 to normy ustalone przez Deutsches Institut für Normung (DIN), Niemiecki Instytut Normalizacyjny, który określa wymiary kołnierzy i materiały na łączniki rurowe i połączenia.
Oto główne różnice między normą DIN 2503 a normą DIN 2501:
Zamiar:
- DIN 2501: Norma ta określa wymiary i materiały kołnierzy stosowanych w rurach, zaworach i armaturach dla ciśnień nominalnych w zakresie od PN 6 do PN 100.
- DIN 2503: Norma ta obejmuje podobne aspekty, ale koncentruje się szczególnie na kołnierzach do połączeń szyjkowych spawanych.
Typy kołnierzy:
- DIN 2501: Obejmuje różne typy kołnierzy, w tymkołnierze wsuwane, ślepe kołnierze, kołnierze szyjkowe do spawania, Ikołnierze płytowe.
- DIN 2503: Skupia się głównie na kołnierzach z szyjką spawaną, które są przeznaczone do zastosowań wysokociśnieniowych i krytycznych warunków pracy, w których występują ciężkie warunki obciążenia.
Typ połączenia:
- DIN 2501: Obsługuje różne typy połączeń, w tym kołnierze wsuwane, szyjki spawane i kołnierze zaślepiające.
- DIN 2503: Zaprojektowany specjalnie do połączeń szyjkowych spawanych, które zapewniają mocne i szczelne połączenie odpowiednie do zastosowań pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze.
Wartości ciśnienia:
- DIN 2501: Obejmuje szeroki zakres wartości ciśnienia od PN 6 do PN 100, odpowiedni dla różnych wymagań ciśnieniowych w systemach rurociągów.
- DIN 2503: Chociaż norma DIN 2503 nie definiuje wyraźnie wartości ciśnienia znamionowego, kołnierze z szyjką do spawania są często stosowane w zastosowaniach wysokociśnieniowych, gdzie wartości ciśnienia mogą się różnić w zależności od specyfikacji materiału i projektu.
Projekt:
- DIN 2501: Zawiera specyfikacje dla różnych konstrukcji kołnierzy, w tym kołnierzy z wypukłą powierzchnią, powierzchnią płaską i kołnierzy z połączeniami pierścieniowymi.
- DIN 2503: Koncentruje się na kołnierzach z szyjkami spawanymi, które mają długą stożkową piastę, ułatwiającą płynne przejście przepływu z rury na kołnierz i zapewniając doskonałą integralność strukturalną.
Aplikacje:
- DIN 2501: Nadaje się do szerokiego zakresu zastosowań w branżach takich jak ropa i gaz, przetwórstwo chemiczne, uzdatnianie wody i inne, w których stosowane są systemy rurociągów.
- DIN 2503: Preferowany do zastosowań krytycznych, w których występują warunki wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury, np. w rafineriach, zakładach petrochemicznych, zakładach wytwarzania energii i instalacjach morskich.
Ogólnie rzecz biorąc, oba standardy dotycząkołnierzew przypadku łączników rurowych norma DIN 2501 ma bardziej ogólny zakres i obejmuje różne typy kołnierzy i połączeń, podczas gdy norma DIN 2503 jest specjalnie dostosowana do kołnierzy z szyjką do spawania, często stosowanych w zastosowaniach wysokociśnieniowych i krytycznych.
Czas publikacji: 27 marca 2024 r
